Από προσωπική εμπειρία, ξέρω πως μπορούμε να γίνουμε πολύ εκνευριστικά πλάσματα όταν είμαστε μικρά. Έχουμε κάποιες κακές συνήθειες, χωρίς βέβαια να το θέλουμε. Όπως να τρώμε τα έπιπλα του σπιτιού και ό,τι τέλος πάντων βρίσκουμε μπροστά μας.
Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε, αλλά κι εμείς οι σκύλοι όταν είμαστε κουτάβια είμαστε σαν τα μικρά παιδάκια. Μας τρώνε τα δόντια μας. Δεν έχετε δει τα μικρά παιδάκια όταν βγάζουν τα πρώτα τους δοντάκια, να βάζουν στο στόμα τους τα πάντα ακόμη και τα δικά τους πόδια και χέρια; Έτσι λοιπόν, είμαστε κι εμείς. Όταν βγάζουμε τα πρώτα μας δόντια θέλουμε να μασουλάμε οτιδήποτε υπάρχει στον κόσμο. Χωρίς να το θέλουμε όμως μπορεί να κάνουμε ζημιές στο σπίτι μας με αποτέλεσμα να μας μαλώνει το αφεντικό μας κι εμείς να κουρνιάζουμε στην γωνία με την απορία ζωγραφισμένη στα μάτια μας γιατί απλά δεν καταλαβαίνουμε τι κακό έχουμε κάνει αφού στον δικό μας κόσμο είναι ό, τι πιο φυσιολογικό να μασάμε τα πάντα κάτι τέτοιες στιγμές.
Αν έχει όμως το αφεντικό ενός σκύλου υπομονή και προπάντων “μυαλό ξυράφι”, τότε μπορεί να κατεβάσει ιδέες για να δώσει λύση στο πρόβλημα του μασήματος των επίπλων κι από πρόβλημα να γίνει μια ευχάριστη εμπειρία για τον σκύλο και χαρούμενο θέαμα γι’ αυτόν.
Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο κι εξυπνάδα….
Έτσι λοιπόν κι ο έξυπνος σκυλο – μπαμπακούλης μου, αφού πρώτα παραλίγο να του πεταχτούν τα μάτια έξω από την ένταση όταν με είδε να μασουλάω με ευχαρίστηση τα πόδια του τραπεζιού, σκέφτηκε να μου φτιάξει μια κατασκευή από κούτσουρα για να ασχολούμαι μαζί τους. Πήρε δύο κούτσουρα, τα ένωσε με χοντρό σκοινί και τα κάρφωσε πάνω σε ένα ξύλο για βάση.
Μια ακόμα πιο απλή λύση είναι ένα μοναδικό κούτσουρο. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσες ώρες έχω αφιερώσει στο μάσημα του κούτσουρου. Απλά το δάγκωνα, δεν έτρωγα κομμάτια. Κι έτσι κι ο σκυλομπαμπάς μου έμενε ήσυχος κι εγώ απολάμβανα το μάσημα του ξύλου χωρίς ενοχές.
Μ’ αυτόν τον τρόπο πέρασα την παιδική μου ηλικία ανώδυνα, ιδιαίτερα για τους σκυλογονείς μου. Σταμάτησα να κάνω ζημιές γιατί ασχολιόμουν μόνο με το κούτσουρο. Κι επιπλέον, μου έμεινε και σαν παιχνίδι, αφού ακόμα και τώρα παίζω μαζί του όταν βαριέμαι τα άλλα μου παιχνίδια, παρ’ όλο που πλέον ενηλικιώθηκα και είμαι 16 μηνών.
Είδατε λοιπόν πως αν ασχοληθεί ο ιδιοκτήτης με τον σκύλο του θα βοηθήσει ο ένας τον άλλον να βρεθεί μια λύση με αποτέλεσμα η συμβίωσή τους να γίνει τέλεια.
Παιχνίδια για σκύλους στην αγορά
20
20
